Tulpenrallye 1950

Lex van Strien overlijdt na de eerste rally. Het organisatie-comité twijfelt of men verder kan zonder de grote leider en realiseert zich dat er niet direct een vervanger is. Toch besluit men om verder te gaan met een formule waarin meer taken gedelegeerd worden aan de leden van het comité. Piet Nortier is de nieuwe voorzitter, en tevens verantwoordelijk voor het uitzetten van de speciale etappes. Jos van Calsteren en Jacques Lioni nemen het secretariaat over, terwijI van Beeck Calkoen zorgt voor de contacten met de overheid. Bram van der Vlugt wordt wedstrijdleider en Han van der Heijden zorgt voor de huisvesting en alle activiteiten in Noordwijk. Jelle Sybrandy is verantwoordelijk voor de rekenkamer, Cees Rijshouwer is hoofd van de technische commissie en Geert Hoogeveen organiseert de slotproef in Zandvoort. Naast de R.A.C.’s Zuid, Oost en Noord zijn er nog 40 andere autoclubs bij de organisatie van het evenement betrokken. Dit jaar worden de speciale etappes ingevoerd, om te zorgen voor een klassement tijdens de rally zodat dit niet meer alleen bij de slotproef in Zandvoort wordt bepaald. De Tulpenrallye is de eerste rally die dit systeem invoert. Daarmee is de rally uniek in Europa, evenals met het dit jaar ingevoerde bol-pijI systeem (later in de wereld veelal aangeduid als het “Tulip” systeem). Dit systeem werkt uitstekend. Van de 189 geklasseerden aan de finish, heeft nog 63 (30%) geen strafpunten.

De tien aanlooproutes komen bij elkaar in Chalon-sur-Saone. De eerste speciale etappe ligt in de Vogezen en bestaat uit een route die in vele volgende Tulpenrallye’s terug zal komen. De route krijgt de naam Route der Vijftien Bergen (150 km). Van Belfort loopt de route naar de Ballon d’Alsace. Op de top hiervan gaat het richting Masevaux, waarna men via de Route Joffre naar Bitschwiller en Goldbach rijdt. De Route de Crêtes brengt de deelnemers dan over de Col Amic en Col de la Schlucht naar Gérardmer. Daarna volgt nog een lus over de Col des Feignes en de Col Grosse Pierre (via La Bresse) terug naar Gérardmer. Twee weken voor de rally blijkt er nog bijzonder veel sneeuw op de route te liggen. Deze wordt door Franse sneeuwploegen verwijderd. Wanneer het echter vlak voor de start van de etappe opnieuw begint te sneeuwen, moeten de Nederlandse officials bijzonder veel werk verzetten om de speciale etappe te kunnen laten doorgaan. Uiteindelijk lukt dit. Ook de Route der Duizend Bochten, van Luxemburg naar Luik, vormt een bijzondere uitdaging. In de totale route van 220 km komen geen rechte stukken voor van meer dan enige honderden meters lengte. Nadat de deelnemers bij Eijsden weer terug in Nederland komen, volgt er nog een hele lus door ons land via het noorden en de Zuiderzeedijk (thans Afsluitdijk) terug naar Noordwijk. De auto’s worden aan de finish gekeurd in een grote tent, onder leiding van Cees Rijshouwer en daarna opgesteld op de boulevard die geheel als parc fermé is afgesloten.

De 285 equipes aan de start, met daaronder meer dan de helft Nederlandse deelnemers, bewijzen duidelijk de snel groeiende populariteit van de Tulpenrallye. De klassementsproef op Zandvoort wordt pas na de start van de deelnemers uitgezet en is geheim. Eerst moet er worden geslalomd om enige pylonen, waarna tegen de Hunserug wordt opgereden. Op de top moet worden gekeerd om zo snel mogelijk weer naar beneden te rijden. Onderaan moet weer worden gestopt, daarna moet een stuk achteruit worden gereden en vervolgens gaat men via de pylonen terug richting start. Het gaat bij deze proef niet zozeer om de pure snelheid van de auto, doch vooral om de stuurmanskunst.

Hans Kreisel staat lange tijd aan de leiding op de proef, met zijn kleine Renault, maar moet uiteindelijk, wanneer de snellere auto’s starten, genoegen nemen met de 8e plaats. De proef in Zandvoort wordt op donderdag verreden, waarna de deelnemers op vrijdag en zaterdag uitgebreid worden bezig gehouden met uitstapjes naar de Keukenhof en andere attracties. ledere avond is er een cocktailparty en op de terugweg op donderdag worden de buitenlandse deelnemers ontvangen door de burgemeester van Haarlem.

Ken Wharton (met Langelaan en Dorsett) wint opnieuw de rally, met 43,598 seconden op de slotproef, en bewijst daarmee een zeer goede stuurman te zijn (aan de finish in 1949 werd nog gedacht dat hij veel voordeel zou hebben gehad van het aanpassen van zijn auto aan de proef), ditmaal met Ford Pilot. De Coupe des Dames wordt gewonnen door Mrs. Joy Cooke, eveneens met Ford Pilot. Ken Wharton houdt tijdens de prijsuitreiking, met 121 prijzen, een korte toespraak in het Nederlands en de Lex van Strien Memorial wordt uitgereikt aan Klaas Barendregt als beste Nederlander (2e).